Beck’s Biotic Index เป็นดัชนีที่พัฒนาโดย William M. Beck, Jr. สำหรับใช้วัดมลพิษของลำธาร โดยจัดจำแนกสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังออกเป็นสามหมวดบนพื้นฐานระดับความสามารถในการทนทานต่อมลพิษอินทรีย์

หมวด 1 (Class I) สัตว์ที่ไม่ทนทานต่อมลพิษ ได้แก่
  A. ตัวอ่อนแมลงชีปะขาว (อันดับ Ephemeroptera)
  B. ตัวอ่อนแมลงสโตนฟลาย (อันดับ Plecoptera)
  C. ตัวอ่อนแมลงหนอนปลอกน้ำที่อาศัยเป็นอิสระ (free living caddisflies) และตัวอ่อนแมลงหนอนปลอกน้ำที่สร้างปลอก (cased caddisflies) (อันดับ Trichoptera)
  D. กุ้ง ปู (คลาส Crustacea)

หมวด 2 (Class II) สัตว์ที่ทนทานต่อมลพิษได้ปานกลาง ได้แก่
  A. ตัวอ่อนแมลงหนอนปลอกน้ำที่ไม่สร้างปลอกแต่ปั่นใยเพื่อสร้างที่อาศัย (net-spinning caddisflies)
  B. ตัวอ่อนเหรียญน้ำ (water penny) (อันดับ Coleoptera วงศ์ Psephenidae)
  C. ไอโซพอดน้ำจืด (อันดับ Isopoda)
  D. แอมฟิพอดน้ำจืด (อันดับ Amphipoda)
  E. ตัวอ่อนแมลงช้างกรามโต (อันดับ Megaloptera)
  F. ตัวอ่อนแมลงปอ (อันดับ Odonata)

หมวด 3 (Class III) สัตว์ที่ทนทานต่อมลพิษได้มาก ได้แก่
  A. ตัวอ่อนแมลงสองปีก (อันดับ Diptera)
  B. หอยฝาเดียว (คลาส Gastropoda)
  C. พลานาเรีย (คลาส Turbellaria)
  D. ไส้เดือนน้ำจืด (คลาส Oligochaeta)
  E. ปลิง (คลาส Hirudinae)
  F. ตัวเต็มวัยด้วงน้ำ (อันดับ Coleoptera)
  G. มวนน้ำจืด (อันดับ Hemiptera)